آنژین صدری با داشتن ماهیت مزمن و ناتوان کننده، همراه با علایم خاص و نیز عدم تحمل فعالیت بر کیفیت زندگی بیماران تاثیر منفی می گذارد. کیفیت زندگی از عوامل پیش بینی کننده وقوع ناتوانی و مرگ در این بیماران است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آنژین صدری و عوامل موثر برآن در قم انجام شده است. در این مطالعه 200 بیمار مبتلا به آنژین صدری بستری یا سرپایی مراجعه کننده به دو مرکز آموزشی درمانی منتخب شهر قم در سال1391 به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها کیفیت زندگی عمومی فرم کوتاه 36 (SF-36) و پرسشنامه اطلاعات فردی و کلینیکی بود. نتایج نشان داد بیشترین نمره کیفیت زندگی مربوط به بعد کارکرد اجتماعی با میانگین 59 و کمترین نمره مربوط به بعد محدودیت نقش ناشی از مشکلات جسمی با میانگین 33.12 بود. نمره کیفیت زندگی زنان در تمام خرده مقیاس ها، به طور معنی دار پایین تر از مردان بود. بر اساس نتایج تحلیل کواریانس (ANCOVA) بین شدت بیماری و تمام زیر مقیاس های کیفیت زندگی به جز سلامت روان و محدودیت در ایفای نقش به علت مشکلات عاطفی ارتباط منفی معنی دار وجود داشت (P<0.01). همچنین در بررسی رابطه کیفیت زندگی و نوع درمان پس از حذف اثر سایر متغیرها، ارتباط معکوس معنی دار بین بای پس عروق کرونر و سلامت روان وجود داشت (P=0.002). با توجه به نتایج مطالعه، تمرکز و توجه بیشتر در مراقبت های پرستاری، جهت ارتقای و بهبود کیفیت زندگی این گروه از بیماران ضروری به نظر می رسد.

بیماریهای قلبی عروقی شایعترین علت مرگ و میر در اکثر کشورهای جهان می باشد. بیماری عروق کرونر با علامت کلینیکی آنژین صدری مهمترین و شایعترین بیماری قلبی بوده که لزوم بستری در بخش های قلب را ایجاب می نماید. با توجه به اینکه 20 درصد موارد بیماران مراجعه کننده به علت آنژین صدری یافته های آنژیوگرافی طبیعی دارند و اکثر آنان با حملات آنژین مکرر قلبی مراجعه و بستری می شوند، اغلب هیچ زمینه خطر قلبی نداشته و پیش آگهی بیماری در آنان بسیار خوب است. تعدادی از این بیماران بعنوان سندرم ایکس(x)  شناخته می شوند که با درمانهای طبی معمولی علائم آنان تا حدودی کنترل می شوند.در یک مطالعه تحلیلی آنژیوگرافی 700 بیمار مبتلا به آنژین صدری که بر اساس پرسشنامهRose  دچار ایسکمی قلبی بودند، بررسی گردید. سپس یافته های مطالعه جمع آوری گردید. نداشتن سابقه بیماری قبلی از جمله ضایعات دریچه ای و کاردیومیوپاتی و نیز فشار خون شریان ریوی از معیارهای ورود به مطالعه بود.قبل از آنژیوگرافی، تمام بیماران مورد انجام الکتروکاردیوگرافی، اکوکاردیوگرافی و تست ورزش قرار گرفته بودند.در این مطالعه از 700 بیمار آنژیوگرافی شده از مهر 78 تا بهمن 79 در مراکز پزشکی چمران و نور تعداد 139 بیمار آنژیوگرافی عروق کرونر طبیعی داشتند که از آن تعداد 24 بیمار به دلیل مشکلات دریچه ای و کاردیومیوپاتی از مطالعه حذف شدند و بقیه بیماران، یعنی 16.4 درصد از آنان با میانگین انحراف سنی 9.92 ±49.85 در مردان و 7.39± 51 در زنان مشخص شدند.در این مطالعه 55.6 درصد بیماران را زن و 44.4 درصد بیماران را مرد تشکیل می دادند. 71.4 درصد از زنان و 28.6 درصد از مردان شرح حال بستری یک یا چند نوبت در بخشCCU  را داشتند.31.3 درصد تغییرات الکتروکاردیوگرافی بصورت ایسکمی از نوع پائین افتادن قطعهST  و موج منفیT  و نیز 11.3 درصد بصورت بلوک های شاخه ای و هیپرتروفی بطن چپ بود.از 36.5 درصد بیمارانی که تست ورزش مثبت داشتند تعداد 71.4 درصد آنها را زنان تشکیل می دادند.در این مطالعه 16.4 درصد بیماران با درد آنژین صدری و آنژیوگرافی طبیعی کرونر مشخص شدند که میانگین سنی آنان با سایر مطالعات هم خوانی دارد. تست ورزش در 71.4 درصد بیماران زن و 28.6 درصد از بیماران مرد بصورت تغییرات الکتروکاردیوگرافی مبنی بر وجود ایسکمی مشاهده گردید. بستری شدن در بخش های مراقبت های ویژه قلب(CCU)  در 86.2 درصد بیماران بوده که آن نیز با سایر مطالعات هم خوانی دارد.

مقدمه: نشانگان X قلبی عبارست است از دردهای آنژینی که به علت اختلال حس درد در دستگاه قلبی عروقی بوجود می آید و اغلب دارا آنژیوگرام کاملا طبیعی می باشد. نشانگان مقاومت به انسولین (نشانگان متابولیک (X نیز عامل مهمی در بروز بیماری های عروق کرنری به شمار می رود. بررسی ارتباط بین نشانگان X قلبی و نشانگان مقاومت به انسولین نیاز به تحقیق بیشتری دارد. هدف این مطالعه مقایسه وضعیت هورمونی زنان یائسه در سه گروه مبتلا به نشانگان X قلبی، بیماری عروق کرونری و گروه شاهد بود. روشها: برای مطالعه، 149 زن یائسه با محدوده سنی 48-58 سال و طول مدت یائسگی مشابه انتخاب شدند. هورمونهای جنسی، انسولین ناشتا، فشار خون و شاخص توده بدن (BMI) در سه گروه فوق ارزیابی و با یکدیگر مقایسه شدند. یافته ها: غلظتFSH ، LH، استرادیول و پروژستون در سه گروه یکسان بود. هر دو گروه با درد قفسه صدری(با آنژیوگرافی طبیعی یا غیر طبیعی) BMI بالاتری نسبت به گروه شاهد داشتند. غلظت انسولین ناشتا نیز در این دو گروه نسبت به گروه شاهد بیشتر بود(P<0.01) . غلظت انسولین ناشتا در دو گروه با آنژیوگرافی طبیعی و غیر طبیعی تفاوت معنی داری نداشت. غلظت انسولین ناشتا با هیچکدام از متغیرها ارتباط معنی داری نشان نداد. گرچه ارتباط بین میزان انسولین ناشتا و BMI در گروه با آنژیوگرافی غیرطبیعی مبتلا به بیماری عروق کرونر بسیار نزدیک به سطح معنی دار شدن بود(P<0.059) .نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که زنان با درد قفسه صدری با آنژیوگرافی طبیعی یا غیر طبیعی، دچار هیپرانسولینیسم بوده، نسبت به گروه شاهد چاق تر می باشند. به نظر می رسد هیپرانسولینیسم مکانیسم زیربنایی در هر دو «نشانگان X قلبی» و «نشانگان X متابولیک باشد. این مطلب نیاز به مطالعات تکمیلی دارد.

سابقه و هدف: با توجه به شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه، شیوع عوامل خطر سریعا در این مناطق در حال افزایش است و لذا قسمت اعظم بار جهانی بیماری ایسکمیک قلبی در حال حاضر در کشورهای با درآمد کم و متوسط اتفاق می افتد. بنابراین وجود یک راهنمای بالینی یکپارچه و موثر برای بیماران آنژین صدری پایدار به شدت احساس می شود. مواد و روش ها: این مطالعه مروری به منظور استخراج راهنماهای بالینی موجود در زمینه آنژین صدری پایدار، پایگاه های اطلاعاتی و وب گاه های مرتبط، مورد جستجو قرار گرفتند. پس از بررسی کیفیت و نقد راهنماهای بالینی بر پایه سیستم امتیازدهی Agree (Appraisal of guidelines for research and evaluation in Europe) سه راهنمای بالینی انتخاب شدند. در نهایت راهنمای بومی، پس از جمع بندی، قضاوت و اجماع اعضای پانل تخصصی و در قالب مرور مقالات، همراه با شواهد و توصیه ها تدوین شدند. یافته ها: نتایج حاصل از بررسی های انجام شده در قالب توصیه های بالینی ارایه شد. به عنوان مثال طب سوزنی نباید به هدف بهبود سمپتوم ها یا کاهش خطر قلبی عروقی در بیماران بیماری ایسکمیک قلبی پایدار (SIHD) استفاده گردد. استنتاج: با توجه به تعداد 92 توصیه در این گایدلاین و بومی سازی آن در جمعیت ایرانی، این راهنمای بالینی و توصیه های آن می تواند در استانداردسازی خدمات، غربالگری، ارجاع، تشخیص، درمان و پیگیری بیماران آنژین پایدار موثر واقع شود.

آنژین صدری ناپایداردر جامعه ما شایع است،ولی مشخصات دموگرافیک وخصوصیات بیماران و به خصوص پیش آگهی دراز مدت بیماران نا معلوم بوده ولذا مطالعه تحلیلی فوق  به شکل Survival Analysis  در سال 1379-1378 در شهر یزد انجام شد.یکصد بیمار با تشخیص آنژین صدری نا پایدار که در بیمارستانهای شهید رهنمون وافشار یزد بستری شده بودند به صورت سر شماری ، انتخاب وخصوصیات بیماران ، عوامل خطر آنان ، سیر داخل بیمارستان ، در آنها معلوم شد وپس از ترخیص نیز تا یک سال با معاینات مکرر،پیگیری شدند و وضعیت یک ساله آنان از جهت مرگ ، انفارکتوس جدید ، بستری مجدد و یا اعمال جراحی قلب پی گیری شد، بیماران 47% زن و53% مرد بودند که متوسط سنی آنان62.84±11.85 بود. فشار خون بالا ،دیابت شیرین،سیگار ، هیپرلیپیدی وسابقه فامیلی مثبت به ترتیب ، 48%، 29%، 18%، 41%، 40% بود. تغییرات الکتروکاردیوگرام به شکلST↓ ≥1mm در48% ، ST­≥1mm  در 5/17% ، موجTمنفی در 25% و  ECGنرمال در 10% بیماران دیده شد. انفارکتوس میوکارد جدید در 6% بیماران، به خصوص در هفته اول آنژین ناپایدار اتفاق افتاد.. مرگ کلی یک ساله بیماران ، 13% و بیشتر مرگها ناگهانی بوده است. مرگ در سن بالا( بالای 70سال) و مردان (9% در مقابل4%) و بیماران با ST¯≥1mm ، بیشتر بوده است. آنژین صدری ناپایدار مجدد در 20% بیماران اتفاق افتاد. بای پاس کرونر و آنژیوپلاستی در 19% بیماران انجام  شد. در پیگیری یک ساله از بیماران با آنژین صدری ناپایدار، در 6% بیماران انفارکتوس جدید و مرگ در 13% بیماران مشاهده شد.

اهداف: آنژین صدری با داشتن ماهیت مزمن و ناتوان کننده، علایم آنژین و عدم تحمل فعالیت بر کیفیت زندگی این بیماران تاثیر منفی می گذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ابعاد مختلف کیفیت زندگی اختصاصی بیماران مبتلا به آنژین صدری و عوامل مرتبط با آن انجام گرفته است.روش ها: در این مطالعه 200 بیمار مبتلا به آنژین صدری بستری یا سرپایی مراجعه کننده به دو مرکز آموزشی درمانی منتخب شهر قم در سال1391 به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، مقیاس کیفیت زندگی آنژین سیاتل (SAQ) و پرسشنامه اطلاعات فردی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و تحلیل کواریانس انجام گرفت.یافته ها: بیشترین و کمترین نمره کیفیت زندگی به ترتیب مربوط به بعد رضایت از درمان با میانگین و انحراف معیار 66.34±17.32 و ثبات آنژین با میانگین و انحراف معیار 38.92±24.2 بود. از بین متغیرهای مورد بررسی جنسیت، وضعیت تاهل و اشتغال، تعداد بستری، شدت آنژین و نوع درمان با ابعاد کیفیت زندگی ارتباط معنی داری داشتند (p<0.05)نتیجه گیری: یافته ها نشان داد کیفیت زندگی بیماران آنژین صدری در برخی ابعاد مطلوب نیست. تمرکز و توجه بیشتر در مراقبت های درمانی و پرستاری، جهت ارتقاء و بهبود کیفیت زندگی این گروه از بیماران ضروری به نظر می رسد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

سابقه و هدف: افسردگی در بین بیماران بهبود یافته از آنژین صدری نا پایدار (Unstable angina=UA) شایع است. وجود علایم جزیی افسردگی خطر مرگ بعد از UA را افزایش می دهد. این مطالعه با هدف بررسی میزان افسردگی در بیماران با تشخیص آنژین صدری ناپایدار صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی بر روی 100 بیمار (49 زن و 51 مرد) بستری شده با تشخیص آنژین صدری ناپایدار در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. از پرسشنامه Beck برای بررسی افسردگی و از نرم افزار SPSS و آزمون خی دو برای انجام آنالیزهای آماری استفاده شد.یافته ها: 71% جمعیت مورد مطالعه درجاتی از افسردگی داشتند: 21% افسردگی شدید، 35% افسردگی متوسط و 15% افسردگی خفیف. تعداد دفعات بستری در بیماران افسرده بطور معنی داری بیشتر از بیماران غیر افسرده بود و افسردگی در زنان مورد مطالعه بطور معنی داری بیشتر از مردان بود.نتیجه گیری: با توجه به اثر افسردگی در بالا بردن میزان مرگ و میر بیماران قلبی و شیوع بالای این اختلال در این بیماران، لزوم تشخیص و درمان به موقع افسردگی در این گروه از بیماران مطرح می باشد.

مقدمه: در میان بیماری های ایسکمیک قلبی، آنژین صدری شایع ­ترین بیماری است و بیش ترین موارد پذیرش در بخش اورژانس بیمارستانی را شامل می شود. افسردگی و اضطراب زمینه ساز بیماری های قلبی-عروقی می باشند. امروزه آموزش به عنوان هسته ی اصلی فعالیت های بهداشتی درمانی پذیرفته شده است. از این رو مطالعه حاضر با هدف تاثیر آموزش برنامه خود مراقبتی بر اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به آنژین صدری انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع تجربی می باشد که بر روی 60 نفر از بیماران مبتلا به آنژین صدری مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی شهدا قاین انجام گرفت. در طی این مطالعه پرسشنامه های افسردگی بک و اضطراب اشپیلبرگر قبل از اجرای مداخله و دو ماه بعد مداخله تکمیل شد. مداخله شامل 3 جلسه 45 دقیقه ای آموزش خود مراقبتی توسط یک پرستار بود. در گروه شاهد هیچ مداخله خود مراقبتی صورت نگرفت و درمان و مراقبت معمول را دریافت کردند. اطلاعات با نرم افزار SPSS19 و با استفاده از آزمون های فیشر، کای اسکوئر، من ویتنی، آزمون های مستقل، تی زوجی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: تفاوت آماری معنی داری در متغیرهای جمعیت شناختی و میانگین نمرات پایه اضطراب و افسردگی بین دو گروه وجود نداشت. میانگین نمرات افسردگی در گروه کنترل و آزمون قبل از مداخله به ترتیب 7/15 ± 13/30و 9/10± 16/90بود. پس از مداخله این نمرات به 6/86 ± 14/46 (در گروه شاهد) و 3/27 ± 6/66 (در گروه آزمون) رسید. میانگین نمرات اضطراب موقعیتی نیز در گروه کنترل و آزمون قبل از مداخله به ترتیب 4/82 ± 50/50 و 7/77 ± 48/16بود که این نمرات بعد از مداخله به5/25 ± 50/30 (در گروه شاهد) و 6/05 ± 35/56 (در گروه آزمون) رسید. قبل از مداخله, میانگین نمرات اضطراب خصیصه ای در گروه شاهد 4/26 ± 48/20 و در گروه آزمون 8/08 ± 45/60 بود؛ که بعد از مداخله، به 4/62± 47/56 در گروه کنترل و 4/59 ± 41/53در گروه آزمون رسید. تمامی این تغییرات در گروه آزمون معنی دار بود (0/05˂P). نتیجه گیری: آموزش خود مراقبتی در بهبود اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به آنژین صدری موثر است. بنابراین استفاده از این روش آموزشی در بیماران مبتلا به آنژین صدری برای کنترل و کاهش اضطراب و افسردگی توصیه می شود.

اهداف: دستورالعمل های بالینی مبتنی بر شواهد، یک راهنمای موثر برای تیم درمانی است که افزایش کیفیت کار بالینی را در پرستاران به همراه دارد. طراحی دستورالعمل های مبتنی بر شواهد در بخش های مراقبت ویژه، به خصوص در بخش ویژه قلب، حساسیت بیشتری دارد. این پژوهش با هدف «طراحی دستورالعمل های مراقبت پرستاری مبتنی بر شواهد در بیماران مبتلا به آنژین صدری» انجام شد.روش ها: این مطالعه توصیفی - تطبیقی و تحلیلی در سال 1390 در دو بخش ویژه قلب بیمارستان بقیه اله الاعظم (عج) در شهر تهران انجام شد. ابتدا کیفیت سی دستورالعمل مراقبتی موجود بر اساس سه سطح خوب، متوسط و ضعیف با چک لیست محقق ساخته، بررسی شد. سپس دستورالعمل های مراقبت پرستاری در آنژین صدری بر اساس مدل استتلر با رویکرد مبتنی بر شواهد طراحی شد و کیفیت آنها مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS17 انجام شد.یافته ها: کیفیت 26.7 درصد از دستورالعمل های موجود ضعیف و 73.3 درصد از آنها متوسط بود. در نهایت هشت دستورالعمل مراقبت پرستاری مبتنی بر شواهد، برای بیماران آنژین صدری، طراحی شد.نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن کیفیت دستورالعمل های موجود با طراحی دستورالعمل های مراقبتی مبتنی بر شواهد، می توان نقش موثری در بهبود شاخص های ارایه مراقبت پرستاری ایفا نمود.